Αίμα κατά την εγκυμοσύνη!

Οι αιμορραγίες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι σχετικά συχνές και υπολογίζεται ότι μια στις τέσσερις γυναίκες θα εμφανίσουν αιμόρροια σε κάποιο στάδιο της κύησης, συνηθέστερα στο πρώτο τρίμηνο. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται πολύ αν συνυπολογιστούν οι κυήσεις που χάνονται σε πολύ πρώιμο στάδιο και εκδηλώνονται με αιμόρροια που συμπίπτει ημερολογιακά με την τελευταία περίοδο. Οι αιμορραγίες στην κύηση οφείλονται σε διαφορετικά κατά κανόνα αίτια ανάλογα με την ηλικία της κύησης και διακρίνονται σε αιμορραγίες 1ου, 2ου και 3ου τριμήνου. Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό η γυναίκα να ενημερώνει το γυναικολόγο της ώστε να αποσαφηνίζεται το συντομότερο δυνατό το αίτιο της αιμορραγίας.

Αίμα κατα το πρώτο τρίμηνο

Οι αιμορραγίες στο πρώτο τρίμηνο μπορούν να εκδηλωθούν με μικρή καφεοειδή ή ερυθρή αιμόρροια στο εσώρουχο ή και μεγαλύτερη απώλεια αίματος που μπορεί σπανιότερα να προκαλέσει και σημεία υπογκαιμίας. Η αιτία της αιμορραγίας μπορεί να σχετίζεται ή όχι με την κύηση. Έτσι, αίτια που σχετίζονται με την κύηση είναι μικροαιμορραγίες εμφύτευσης, μικροαποκολλήσεις του νεοσχηματιζόμενου πλακούντα, δημιουργία αιματωμάτων στον πλακούντα ή μεταξύ του τελευταίου και των εμβρυικών μεμβρανών . Μεγαλύτερη αιμόρροια που συνοδεύεται με πόνο αποτελεί πρόδρομο σημείο επαπειλούμενης αποβολής ενώ αν υπάρχει διαστολή του τραχηλικού στομίου και έξοδος προϊόντων σύλληψης δια του τραχήλου η κατάσταση ονομάζεται αναπόφευκτη αποβολή. Αιμόρροια που συνοδεύεται από αποβολή κυστιδίων από τον τράχηλο οφείλεται κατά κανόνα σε μύλη κύηση.

Άλλη πολύ σημαντική αιτία κολπικής αιμόρροιας που θα πρέπει πάντοτε να συμπεριλαμβάνεται στη διαφορική διάγνωση γιατί μπορεί να απειλήσει άμεσα τη ζωή της γυναίκας είναι η έκτοπη κύηση (εξωμήτριος). Η έκτοπη κύηση έχει συχνότητα 0.5-1% η οποία αυξάνεται ανά δεκαετία λόγω της αύξησης της συχνότητας των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων και των τεχνικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Εκδηλώνεται με μικρή ως μέτρια απώλεια αίματος και συνοδεύεται κατά κανόνα από κοιλιακό άλγος το οποίο μπορεί να ποικίλλει σε ένταση. Η διάγνωση της εξωμητρίου εγκυμοσύνης είναι εξαιρετικά δυσχερής σε αρχικά στάδια γεγονός που καταδεικνύεται και από το ότι το 50% των έκτοπων κυήσεων διαγιγνώσκονται αφού γίνει ρήξη που συνοδεύεται από ενδοκοιλιακή αιμορραγία και πιθανόν σημεία υπογκαιμικού σοκ.

Αίτια τα οποία δεν σχετίζονται με την κύηση είναι τραύματα, τραχηλίτιδες, πολύποδες, νεοπλασίες του γεννητικού σωλήνα, εκτρόπιο τραχήλου που είναι μια φυσιολογική αλλαγή στο επιθήλιο (την επιφανειακή στοιβάδα) του τραχήλου από την επίδραση των οιστρογόνων της κύησης η οποία δεν έχει καμία επίπτωση στη ζωή της γυναίκας ή στην κύηση αλλά είναι πιο ευαίσθητη σε μηχανικούς ερεθισμούς και μπορεί να δώσει μικρές αιμορραγίες συνήθως μετά από σεξουαλική επαφή. Επίσης, μπορεί η αιμορραγία να μην προέρχεται από τον κόλπο από το γαστρεντερικό ή το ουροποιητικό σύστημα όπως για παράδειγμα από ρήξη αιμορροΐδων ή ουρολοιμώξεις.

Αιμορραγίες 2ου τριμήνου

Κατά το δεύτερο τρίμηνο, το αίτιο της αιμορραγίας μπορεί να είναι ένα από αυτά του πρώτου τριμήνου αλλά θα πρέπει να ελέγχεται η ακεραιότητα του τραχήλου. Σε αρκετές περιπτώσεις στο δεύτερο τρίμηνο, η κολπική αιμόρροια μπορεί να οφείλεται σε αρχόμενη διαστολή του τραχηλικού στομίου που μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή ή πρόωρο τοκετό. Η διαδικασία αυτή τις περισσότερες φορές είναι ασυμπτωματική και διαπιστώνεται στα πλαίσια τυχαίου υπερηχογραφικού ελέγχου αλλά μπορεί να συνοδεύεται και από ήπιο κοιλιακό άλγος.

Αιμορραγίες 3ου τριμήνου

Παρόμοια, οι αιμορραγίες στο 3ο τρίμηνο μπορεί να οφείλονται στα παραπάνω αίτια. Επιπλέον όμως, στην ηλικία αυτή της εγκυμοσύνης θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στη διαφορική διάγνωση η αποβολή αίματος και βλέννης κατά τα αρχικά στάδια του τοκετού που είναι γνωστό ως σημάδι της επιτόκου, η αιμόρροια κατά την προοδευτική διαστολή του τραχήλου που οφείλεται σε μικρορήξεις αγγείων, η αποκόλληση πλακούντα που είναι μια αρκετά σοβαρή επιπλοκή, η ρήξη προδρομικών ομφαλικών αγγείων (αγγείων του πλακούντα που βρίσκονται στην περιφέρεια του), η ρήξη μήτρας που μπορεί να συμβεί και αυτόματα αλλά συνήθως συμβαίνει σε γυναίκες με ιστορικό εγχειρήσεων στη μήτρα ή προηγηθείσας καισαρικής τομής και ο προδρομικός πλακούντας. Στην τελευταία περίπτωση, ο πλακούντα εμφυτεύεται χαμηλά, κοντά ή και επί του τραχήλου και κατά την έναρξη της διαστολής αποκολλάται και αρχίζει να αιμορραγεί.

Κατά κανόνα οι αιμορραγίες του τρίτου τριμήνου που οφείλονται σε παθολογικά αίτια είναι μεγαλύτερης έντασης και χρήζουν κατά κανόνα άμεσης αντιμετώπισης. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ενημερώνεται ο θεράπων γυναικολόγος.