Γυναικεία Υπογονιμότητα!

Το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας είναι ιδιαίτερα περίπλοκο. Για κάποιες γυναίκες η σύλληψη είναι μια απλή υπόθεση, ενώ για άλλες είναι μια ολόκληρη περιπέτεια. Στις μέρες μας το ποσοστό της υπογονιμότητας στις γυναίκες καταγράφεται ιδιαίτερα υψηλό συγκριτικά με παλαιότερες γενιές. Οι γιατροί υποστηρίζουν ότι ο τρόπος ζωής της σύγχρονης γυναίκας με πολλές ευθύνες, άγχος, καταχρήσεις όπως κάπνισμα και αλκοόλ, κακή ποιότητα διατροφής, χρόνιες δίαιτες, αλλά και η προσπάθεια τεκνοποίησης μετά τα 35 χρόνια οδηγούν σε προβλήματα υπογονιμότητας.

Το αισιόδοξο μήνυμα έρχεται από τη ιατρική κοινότητα που μέσα από μακροχρόνια έρευνα έχει καταφέρει να βρει λύσεις στις περισσότερες περιπτώσεις υπογονιμότητας.

Οι συνηθέστερες παθήσεις και διαταραχές της γυναικείας γονιμότητας

Οι συνηθέστερες παθήσεις και διαταραχές της γυναικείας γονιμότητας είναι οι διαταραχές της ωορρηξίας, βλάβες στις σάλπιγγες, η ενδομητρίωση, στένωση του τραχήλου, παθήσεις της μήτρας, και τέλος κάποιοι ανεξήγητοι λόγοι που οδηγούν στην υπογονιμότητα. Οι παραπάνω παθήσεις και διαταραχές χωρίζονται σε υποκατηγορίες, και βέβαια μελετούνται από το γυναικολόγο σε συνδυασμό με το ιστορικό της κάθε γυναίκας χωριστά. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες η υπογονιμότητα είναι αποτέλεσμα παραπάνω από μιας πάθησης ή διαταραχής.

Διαταραχές της Ωορρηξίας

Οι διαταραχές της ωορρηξίας περιλαμβάνουν το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών, ανωμαλίες στην έκκριση των ορμονών FSH και LH, διαταραχές της ωχρινικής φάσης και την πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια. Οι διαταραχές της ωορρηξίας ευθύνονται για το 20% με 25% των υπογόνιμων ζευγαριών.

Βλάβη στις σάλπιγγες

Όταν καταστραφούν ή μπλοκαριστούν οι σάλπιγγες το σπέρμα δε μπορεί να φτάσει στο ωάριο ή το γονιμοποιημένο ωάριο δε μπορεί να φτάσει στη μήτρα για να εμφυτευθεί, να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί σε εγκυμοσύνη.

Οι αιτίες για τις βλάβες στις σάλπιγγες ή την απόφραξη είναι:
• Η φλεγμονή των σαλπίγγων (σαλπιγγίτιδα) λόγω των αφροδίσιων νοσημάτων των χλαμύδων ή της βλεννόρροιας.
• Προηγούμενη έκτοπη κύηση όπου ένα γονιμοποιημένο ωάριο εμφυτεύεται και αρχίζει να αναπτύσσεται στη σάλπιγγα αντί στη μήτρα.
• Προηγούμενη χειρουργική επέμβαση στην κοιλιακή χώρα ή τη λεκάνη.

Ενδομητρίωση

Η ενδομητρίωση παρουσιάζεται όταν ο ιστός που αναπτύσσεται κανονικά στο εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας, αναπτύσσεται και σε άλλα σημεία. Αυτή η επιπλέον ανάπτυξη των ιστών, και η χειρουργική αφαίρεση της, μπορεί να προκαλέσει ουλές, οι οποίες δημιουργούν προβλήματα γονιμότητας.
Οι αλλοιώσεις του ενδομητρίου μπορεί να βρεθούν σε οποιοδήποτε σημείο της πυελικής κοιλότητας: στις ωοθήκες, στις σάλπιγγες, και στο πλευρικό τοίχωμα της πυέλου. Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα της ενδομητρίωσης είναι ο πυελικός πόνος. Ο πόνος συχνά συσχετίζεται με τον πόνο της περιόδου αλλά όχι πάντα. Οι γυναίκες με ενδομητρίωση έχουν έντονο πόνο και πέρα από τις μέρες της περιόδου.

Στένωση ή απόφραξη του τραχήλου της μήτρας

Η στένωση του τραχήλου της μήτρας, μπορεί να προκληθεί από μια κληρονομική δυσπλασία ή βλάβη του τραχήλου της μήτρας. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο τράχηλος δεν μπορεί να παράγει καλής ποιότητας τραχηλικής βλέννας για την κινητικότητα του σπέρματος και τη γονιμοποίηση. Επιπλέον, μπορεί το άνοιγμα του τραχήλου της μήτρας να είναι κλειστό και να μην επιτρέπει στο σπέρμα να φτάσει στο ωάριο.

Παθήσεις της μήτρας

Οι καλοήθεις πολύποδες ή όγκοι (ινομυώματα) στη μήτρα, μπορεί να παρεμποδίσουν τη γονιμότητα. Λόγω της θέσης τους μπορεί να φράζουν τις σάλπιγγες, ή λόγω των ουλών που δημιουργούνται μετά τη χειρουργική τους απομάκρυνση, να αποτρέπουν το γονιμοποιημένο ωάριο να εμφυτευτεί στη μήτρα. Ωστόσο, πολλές γυναίκες που είχαν ινομυώματα μένουν έγκυες χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.

Επίσης, μερικές γυναίκες γεννιούνται με ανωμαλίες της μήτρας, όπως μήτρες με αφύσικο σχήμα (μονόκερη ή δίκερος μήτρα), που μπορεί να οδηγούν σε προβλήματα γονιμότητας ή προβλήματα διατήρησης μιας εγκυμοσύνης.

Ανεξήγητη υπογονιμότητα

Σε ένα περίπου 15% των περιπτώσεων γυναικείας υπογονιμότητας οι λόγοι δεν μπορούν να διευκρινιστούν. Είναι πιθανό ότι ένας συνδυασμός μικρών προβλημάτων και αιτιών στο ζευγάρι να οδηγεί σε υπογονιμότητα. Το θετικό είναι ότι τα ζευγάρια με ανεξήγητη υπογονιμότητα έχουν τα υψηλότερα ποσοστά ξαφνικής εγκυμοσύνης.

Πως γίνεται η διάγνωση της υπογονιμότητας

Μέσα από ένα συνολικό ιατρικό έλεγχο της γυναίκας και του ιστορικού της, όπως η σταθερότητα της περιοδικότητας της περιόδου, η διάρκεια της περιόδου, τυχόν προηγούμενες γυναικολογικές επεμβάσεις, και άλλων παραγόντων εξετάζεται η πιθανότητα και τα αίτια της υπογονιμότητας. Αναλόγως την περίπτωση ο γυναικολόγος σας μπορεί να ζητήσει ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω:

• αιματολογικό και βιοχημικό έλεγχο,
• τεστ Παπανικολάου,
• λήψη κολπικού και τραχηλικού υγρού,
• ορμονικό έλεγχο,
• υπερηχογραφικό έλεγχο,
• κυτταρογενετικό έλεγχο,
• σαλπιγγογραφία,
• υπερηχοϋστερογραφία,
• υστεροσαλπιγγογραφία,
• υστεροσκόπηση,
• λαπαροσκόπηση.